[ و به پسرش حسن فرمود : ] پسرکم چیزى از دنیا بجا منه چه آن را براى یکى از دو کس خواهى نهاد : یا مردى که آن را در طاعت خدا به کار برد پس به چیزى که تو بدان بدبخت شده‏اى نیکبخت شود ، و یا مردى که به نافرمانى خدا در آن کار کند و بدانچه تو براى او فراهم کرده‏اى بدبخت شود پس در آن نافرمانى او را یار باشى و هیچ یک از این دو در خور آن نبود که بر خود مقدمش دارى . [ و این گفتار به گونه‏اى دیگر روایت شده است که : ] اما بعد ، آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو خداوندانى داشت و پس از تو به دیگرى رسد و تو فراهم آورنده‏اى که براى یکى از دو تن خواهى گذاشت : آن که گرد آورده تو را در طاعت خدا به کار برد پس او بدانچه تو بدبخت شده‏اى خوشبخت شود ، یا آن که آن را در نافرمانى خدا صرف کند پس تو بدانچه براى وى فراهم آورده‏اى بدبخت شوى و هیچ یک از این دو سزاوار نبود که بر خود مقدمش دارى و بر پشت خویش براى او بارى بردارى ، پس براى آن که رفته است آمرزش خدا را امید دار و براى آن که مانده روزى پروردگار . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :28
بازدید دیروز :19
کل بازدید :29527
تعداد کل یاداشته ها : 27
04/4/20
11:34 ع

  بگذار بمیرم که دگر همسفری نیست مرا/درسینه ی من فرصت عشق دگری نیست مرا/                                بعد ازتو دلم عرصه تکرار بلا بود/اری دگر ازعشق دراینجا خبری نیست.                                                                                                                                                                      از انسانهای غمی به دل نگیر.زیرا خود نیزغمگین اند.بااینکه تنهایند ولی ازخود می گریزند زیرا به خود وبه حقیقت خود شک دارند.بس دوستشان بدار اگرچه دوستت نداشته باشند....نکته بین                                         


تنها