بگذار بمیرم که دگر همسفری نیست مرا/درسینه ی من فرصت عشق دگری نیست مرا/ بعد ازتو دلم عرصه تکرار بلا بود/اری دگر ازعشق دراینجا خبری نیست. از انسانهای غمی به دل نگیر.زیرا خود نیزغمگین اند.بااینکه تنهایند ولی ازخود می گریزند زیرا به خود وبه حقیقت خود شک دارند.بس دوستشان بدار اگرچه دوستت نداشته باشند....
